ทำไมคนเล่นกีฬาจึงประสบความสำเร็จในการทำงานเป็นทีม

ผมชอบเล่นกีฬาเป็นทีมมาตั้งแต่เด็ก หลงใหล คลั่งไคล้ จริงจังมากเสียยิ่งกว่าการเรียนในห้องเสียอีก ช่วงเวลาลงสนามเตะบอล เล่นบาส ฟาดตะกร้อเป็นช่วงที่รอคอยเสมอ ผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากการเล่นกีฬาซึ่งยังติดตัวมาจนถึงทุกวันนี้

การเล่นกีฬาเป็นทีมทำให้เรารู้จัก 'บทบาท' ของตัวเอง ช่วยฝึกวินัยเชิงบวก เราไม่สามารถไปถึงเป้าหมายได้เพียงลำพัง เมื่อรับลูกมาแล้วต้องส่งต่อ ช่วยกันลำเลียงจนไปถึงการทำสกอร์ได้ ทีมจะชนะเมื่อเราไม่แย่งกันเล่น แต่ละคนทำได้ดีในตำแหน่งของตัวเอง

คนชอบเล่นกีฬาจะถูกฝึกให้ไม่เอาหน้า และมีความสุขกับการสนับสนุนเพื่อนร่วมทีมเพื่อพิชิตเป้าหมายเดียวกัน ชนะก็ชนะด้วยกัน เพื่อนยิงเข้าเราก็ดีใจไปด้วย ถ้าจะมีอะไรสักอย่างในโลกนี้ที่ฝึกการทำงานเป็นทีมหรือ 'ทีมเวิร์ก' ได้ดีและสนุกด้วยผมยกให้กีฬามาเป็นอันดับต้นๆ

กีฬาทำให้รู้จักแพ้ สิ่งนี้สำคัญมากสำหรับชีวิต เพราะในการดำเนินชีวิตเราต้องเป็นฝ่ายแพ้บ้างเป็นปกติ ถ้าแพ้ไม่เป็นจะเจ็บปวด ทุรนทุราย โทษคนอื่น กระทั่งโทษตัวเอง หรืออาจเริ่มมีสัญญาณพฤติกรรมของเด็กก้าวร้าวได้ แต่ถ้าเล่นกีฬามากพอเราจะรู้เลยว่า บางวันก็แพ้ บางวันก็ชนะ เกมก็เป็นแบบนี้ และบางทีดีใจด้วยซ้ำที่ได้เห็นเพื่อนชนะเราบ้าง

วันก่อนผมมีโอกาสได้ดูโฆษณาของไมโลแล้วทำให้มองเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในกีฬาแบบชัดๆ หลายอย่างด้วยกัน และเห็นด้วยว่าตัวเองน่าจะได้เรียนรู้ 4 สิ่งนี้จากการเล่นกีฬามาแน่ๆ